Targamos, Gürcülerin ve Ermenilerin efsanevi atası olmakla birlikte Nuh’un oğlu Yafet’in torunu ve Tarsh’ın oğludur; Mukaddes Kitap’taki Nuh’un büyük torunu olarak da geçer. Targamos, Babil’de inşa edilen ve Nuh’un torunlarının yaptığı Zeus-Baal’e adanan 8 katlı tapınağın (zigurratın) inşaasının ardından dillerin bölüşülmesi ve inşaatçıların yeryüzüne dağılması ile kabilesiyle birlikte doğrudan yola çıkmış ve kendisine ait olan ülkenin merkezinde yer alan Ararat’ ve Masis dağları arasına yerleşmiştir; bahsedilen bu ülke çoğunlukla bir kısmı Rusya, tümüyle Gürcistan, tümüyle Ermenistan ve Türkiye’de Artvin, Rize, Ardahan’da dahil olmak üzere çevre illeri kapsayan kısımdır. Bu ülke daha sonralarında kalabalık ve sayılamayacak kadar çok soya sahip olan Targamos tarafından 8 oğluna dağıtılmış; varolan bu sınırlar bütün kabileyi bandıramaz hale gelmiştir. Gürcülerin soyu Targamos’un oğullarından Kartlos’a dayanır ve Kartlos varolan bu bölgeyi almıştır. Kartlos, Mtkvari Nehri’nin Aragvi Nehri’ne katıldığı yere gelmiş, Armazi olarak adlandırılan dağa çıkarak kendisi için bir ev inşa etmiş ve bu dağı kendi adıyla Kartli olarak adlandırmıştır; ayrıca olarak Kartlos’un eşi de Kartli’de deda-tsikhe (anne kalesi) ve şimdiki Rustavi kalesi olan Bostan-Kalaki kalesini inşa etmiştir. O dönemden itibaren Khuani’den Sp’eri denizine kadar uzanan tüm ülkeye Kartli denilmiştir. Gürcü halkı kendilerine Kartvelebi (Kartveleliler) der ve ülkeleri sakartvelo (Gürcü Ülkesi) adını geleneksel olarak Kartlos’tan almıştır. Bu kabileler toplanmadan önce Kartlosidler Ermeni dilini konuşuyordu ancak Kartli’de, Gürcü dilinin oluştuğu yerde, çok sayıda kabile bir araya geldiği vakit Gürcüler, Ermeni Dilini bırakmıştır. Bir dönem bahsi geçen bu bölgede yani Kartli’de Ermenice ve Gürcüce dışında 4 dil daha konuşuluyordu: Hazarca, Süryanice, İbranice ve Yunanca. Proto-Gürcü halkının tarım ve hayvan yetiştiriciliğinde dönemin daha gelişmiş ve medeni dünyasındaki herhangi bir yerle kıyaslanabilir düzeyde olduğu belirtilir; bununla birlikte en eski zamanlarda toprağı sürme araçları kullanılıyor ve gelişmiş bakım, sulama gerektiren asma yetiştiriliyordu. Proto-Gürcü halkı bu dönemde metal işleme teknolojisine de büyük bir katkı sağlıyor, hatta Arkeolojik kalıntılar Eski Yunanlıların demir dökümcülüğünü Gürcülerin atalarının bulduğunu iddia ediyordu. Bu bölgede yer alan ve o zamanlar Gürcü halkına ait olan Trialeti Höyüklerinde bulunan altın ve gümüş kupalar, takılar ve pişmiş topraktan kaplar, M.Ö 2. Binyılın ortalarında gelişmiş sanat geleneklerine sahip olduklarının da kanıtıdır.

Tamamlanmadı.